Br!tney
βυzzиιм
Posts : 94
Join date : 2011-10-22
Age : 31
 | Subject: risheye kalamat  29/10/2011, 8:49 am | |
|
مرد از مُردن است . زیرا زایندگی ندارد .مرگ نیز با مرد هم ریشه است
زَن از زادن است و زِندگی نیز از زن است
دُختر از ریشه « دوغ » است که در میان مردمان آریایی به معنی شیر بوده و ریشه واژه ی دختر « دوغ دَر » بوده به معنی « شیر دوش » زیرا در جامعه کهن ایران باستان کار اصلی او شیر دوشیدن بود .در اوستا این واژه به صورت دوغْــذَر و در پهلوی دوخت
دوغ در در اثر فرسایش کلمه به دختر تبدیل شد
اما پسر ، « پوسْتْ دَر » بوده . کار کندن پوست جانوران بر عهده پسران بود و آنان چنین نامیده شدند
پوست در، به پسر تبدیل شده است .در پارسی باستان پوثرَ و در پهلوی پوسَـر و پوهر و در هند باستان پسورَ است
در بسیاری از گویشهای کردی از جمله کردی فهلوی ( فَیلی ) هنوز پسوند « دَر » به کار می رود . مانند « نان دَر » که به معنی کسی است که وظیفه ی غذا دادن به خانواده و اطرافیانش را بر عهده دارد
حرف « پـِ » در « پدر » از پاییدن است . پدر یعنی پاینده کسی که می پاید . کسی که مراقب خانواده اش است و آنان را می پاید .پدر در اصل پایدر یا پادر بوده است . جالب است که تلفظ « فاذر » در انگلیسی بیشتر به « پادَر » شبیه است تا تلفظ پدر
خواهر ( خواهَر )از ریشه «خواه » است یعنی آنکه خواهان خانواده و آسایش آن است . خواه + ــَر یا ــار در اوستا خواهر به صورت خْـوَنــگْـهَر آمده است
بَرادر نیز در اصل بَرا + در است . یعنی کسی که برای ما کار انجام می دهد. یعنی کار انجام دهنده برای ما و برای آسایش ما
« مادر » یعنی « پدید آورنده ی ما »
| |
|
